porcelanowa-tancerka

Zwykly dzień...dopiero teraz mogę to powiedzieć. Nie wiem dlaczego, ale dopiero teraz się na to odważylam. Caly dzień żylam w strachu, a w moim sercu kielkowalo nasiono wątpliwości , które zasial kolega. Dopiero teraz zdaję sobie sprawę z powagi sytuacji. Strach o ukochana osobę odbiera mi chęć do życia. Nie moge jeść, cieszyć się...wszystko inne jest dla mnie nieważne. Ciągle zadaje sobie mnóstwo pytań, na ktore nie znam odpowiedzi. Dlaczego? Jak moglo do tego dojść?

Teraz dopiero wiem co to naprawdę znaczy strach, co znaczy tęsknota i ból. Wbrew wszystkim zwyczajnym sprawom, to nie byl zwyczajny dzień. Nauczylam się czegoś o sobie, o swoim otoczeniu, spojrzalam na mój świat ze strony widza...czuję, że ja to już nie ja...

....czemu zmiany są takie bolesne?

I znów zburzyl się domek z kart...

NG3- The Anthem

I don't need your money and I do not need a man
And I don't need nobody try to tell me how to dress

Nie potrzebuję...chcę się nauczyc na nowo ulkadac puzzle. Muszę wyrzucić z siebie wszystko, co mnie trapi. Pozędę glupich marzeń i smutku. Tak zrobię to!

Tylko czy to takie proste? Jak zapomniec o czymś, co wciąż pogrąża? jak polubić swój uśmiech?.....

Nie, nie chcę nienawidzić. Ale im dlużej o tym myślę, tym większym wstrętem mnie to napelnia. Myślę....

...czasem tak bradzo się boję, że stracę wszystko co mam. Nie, nie chodzi tu o pieniądze, ale o kogoś bardzo bliskiego, o osobę, przy której czuję się bezpiecznie i którą bardzo kocham....tak trudno wyzbyc się tego strachu.

Już powoli prezyzwyczajam się, ze mnie nie kochasz, że byolam zabawką. Kiedyś uniezaleznię się. Nie wiem jak, ale spróbuję zapomniec, bo ty już nic do mnie nie czujesz...